میر سید نظام الدین آل یاسین یکی از علمای بزرگ و از روحانیون روشنفکر و ‎آزادیخواه بود که به سال 1248 شمسی در کاشان متولد شد.
جد اعلای این طایفه سیدی دانشمند و فقیه به نام سید جعفر بوده که در زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی بنا به در خواست جمعی از حاجیان ایرانی و بالاخص اهالی کاشان از مدینه طیبه به ایران مهاجرت کرده و در کاشان رحل اقامت افکنده است.
حاج سید محمد تقی عالم و عارف معروف معاصر فتحعلی شاه و محمد شاه قاجار از مراجع بزرگ زمان خود به شمار می رفت و این دو پادشاه در کاشان به دیدن او رفته بودند( مخصوصا محمد شاه که دست ارادت به وی داده بود) و بعد از وفاتش به امر محمد شاه مقبره مجللی در بقعه حبیب بن موسی (ع) در محله پشت مشهد کاشان بر مزار او بنا شد.
و اما پدر میر سید نظام الدین میرزا ابوالقاسم از علمای طراز اول کاشان بود و مادرش صدیقه دختر میرزا حسین غفاری متخلص به « مشرقی» ( محتاج علیشاه) شاعر و عارف در قریه برزآباد کاشان مدفون است.
سید نظام اوایل عمر را در کاشان به کسب مقدمات فارسی و عربی پرداخت و از محضر اساتیدی چون ملا محمد حسین نطنزی ملا حسن نحوی، ملا محمود جوشقانی و غیره فیض برد.
مردم کاشان در اولین دوره قانون گذاری او را به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب کردند و با مشایعت مجلل و جشن و شادی به تهران فرستادند. او در بین نمایندگان مجلس اول به جهت وفور علم و فقاهت و تسلط بر مناظره و حلاوت بیان موقعیتی ممتاز یافت.
سید نظام الدین ذوقی لطیف و قریحه ای پسندیده داشت و اشعاری در موضوعهای مختلف ساخته است از جمله:
شکوفه خیمه برون زد خوارها مستند ز فتح، متفقین خوش به عیش بنشستند
شکسته شد سپه آلمان و هم اتریش ولی به حفظ استقلال خود قوی دستند
از تصنیفات و تالیفات آن مرحوم آنچه بعد از حمله به خانه ایشان و غارت اموالش بجای مانده عبارتند از:
کتاب ارشاد الخواص درعرفان به زبان فارسی، کتاب فهرست المعاملات، کتاب توضیح المعارف به زبان عربی.
سید نظام الدین به سال 1319 شمسی در کاشان وفات یافت و در جوار بقعه حبیب بن موسی (ع) به خاک سپرده شد.